Gagap dalam Kalangan Kanak-kanak: Apa yang Boleh Anda Lakukan?

Gagap atau turut dikenali sebagai childhood-onset fluency disorder ialah sejenis kecelaruan komunikasi. Gagap adalah perkara biasa dalam kalangan kanak-kanak kecil sebagai sebahagian daripada proses belajar bercakap.

Sesetengah kanak-kanak kecil mungkin gagap apabila kebolehan pertuturan dan bahasa mereka tidak cukup berkembang untuk mengikuti apa yang mereka ingin katakan. Kebanyakan kanak-kanak mengatasi gagap jenis ini, ia dipanggil gagap perkembangan.

Tetapi kadangkala gagap adalah keadaan jangka panjang yang kekal sehingga dewasa. Gagap jenis ini boleh menjejaskan harga diri dan berkomunikasi dengan orang lain.

Gagap biasanya bermula pada awal kanak-kanak, selalunya antara umur 2 dan 6. Kanak-kanak yang mengalami gangguan ini sering mengalami gangguan dalam aliran pertuturan, menjadikannya sukar untuk bercakap dengan lancar dan konsisten.

Gejala-gejala

Ciri utama gagap ialah gangguan dalam kelancaran pertuturan yang melangkaui pengulangan perkataan biasa atau jeda sekali-sekala.

Gejala-gejala berbeza dalam keterukan, tetapi selalunya melibatkan:

• Pengulangan bunyi, suku kata atau perkataan: Kanak-kanak mungkin mengulangi bahagian perkataan, seperti “b-b-b-bola” atau “Sa-sa-saya hendak pergi.”
• Bunyi berpanjangan: Kanak-kanak mungkin memanjangkan bunyi tertentu, seperti “paaaaaasir” dan bukannya menyebut “pasir.”
• Sekatan pertuturan: Sesetengah kanak-kanak mengalami sekatan pertuturan di mana mereka tidak dapat mengeluarkan sebarang bunyi walaupun cuba bercakap.
• Pengisi atau kata seru: Dalam usaha untuk mengelakkan gagap, kanak-kanak mungkin menggunakan pengisi seperti “um” atau “uh” dengan kerap semasa perbualan.
• Ketegangan atau pergelutan fizikal: Apabila gagap, kanak-kanak mungkin menunjukkan tanda-tanda ketegangan fizikal, seperti mengetatkan otot muka, berkedip dengan cepat, atau menyentak kepala mereka.

Gejala-gejala ini boleh berbeza-beza mengikut masa dan merentasi situasi.

Sebagai contoh, kanak-kanak mungkin lebih gagap apabila mereka teruja, letih, atau tertekan, dan kurang apabila mereka bercakap bersendirian atau terlibat dalam aktiviti biasa.

Adalah penting untuk diberi perhatian bahawa gagap tidak menjejaskan keupayaan kanak-kanak untuk memahami bahasa atau membentuk pemikiran.

Mereka tahu apa yang mereka ingin katakan tetapi mengalami kesukaran untuk meluahkannya dengan lancar.

Apakah yang Menyebabkan Gagap?

Pakar tidak memahami sepenuhnya mengapa gagap berlaku. Walau bagaimanapun, mereka mengesyaki beberapa faktor boleh menyumbang kepadanya:

• Sejarah keluarga: Anda tiga kali lebih berkemungkinan untuk gagap jika anda mempunyai ahli keluarga rapat (ibu bapa atau adik beradik) yang gagap.
• Genetik: Mutasi DNA boleh menyumbang kepada kegagapan. Genetik juga nampaknya mempengaruhi sama ada keadaan ini bertambah baik atau hilang dari semasa ke semasa.
• Perbezaan struktur otak: Orang yang gagap lebih berkemungkinan mempunyai perbezaan di bahagian otak tertentu. Ini biasanya kawasan yang mengawal otot bercakap atau koordinasi otot.

Diagnosis

Mendiagnosis gagap atau childhood-onset fluency disorder melibatkan penilaian menyeluruh oleh ahli patologi pertuturan bahasa.

Penilaian melibatkan:

• Sejarah terperinci: Doktor akan mengumpul maklumat tentang bila kegagapan bermula, bagaimana ia telah berkembang dan sama ada terdapat sejarah keluarga melibatkan gangguan itu.
• Penilaian pertuturan: Pertuturan kanak-kanak dinilai dalam pelbagai konteks (cth., semasa perbualan, bercerita atau membaca) untuk menentukan kekerapan dan jenis gangguan.
• Kesan kepada kehidupan kanak-kanak: Doktor juga akan menilai cara gagap mempengaruhi kehidupan harian kanak-kanak, termasuk tindak balas emosi dan interaksi sosial mereka.

Diagnosis awal adalah penting, kerana intervensi awal telah terbukti berkesan dalam mengurangkan atau menghapuskan gagap dalam banyak kes.

Apakah yang Anda Boleh Lakukan untuk Merawat Gagap?

Terdapat banyak pilihan kaedah rawatan yang berbeza tersedia untuk merawat kanak-kanak yang gagap.

Oleh sebab masalah dan keperluan berbeza-beza, kaedah atau gabungan kaedah yang berguna untuk seseorang mungkin tidak berfungsi dengan baik untuk orang lain.

Rawatan mungkin tidak menghilangkan semua kegagapan, tetapi ia boleh mengajar kemahiran yang membantu anak anda untuk:

• Menambah baik kelancaran pertuturan
• Membina komunikasi berkesan
• Terlibat secara penuh di sekolah dan aktiviti sosial

Beberapa pilihan rawatan yang lazim digunakan adalah:

1. Terapi Pertuturan: Terapi pertuturan ialah rawatan yang paling biasa untuk gagap. Pakar pertuturan bahasa bekerjasama dengan kanak-kanak untuk membangunkan strategi untuk menguruskan kegagapan. Ini mungkin termasuk:
   • Teknik membentuk kefasihan: Mengajar kanak-kanak bercakap dengan lebih perlahan, mengawal pernafasan mereka, dan menggunakan peralihan lancar antara bunyi.
   • Teknik pengubahsuaian gagap: Membantu kanak-kanak mengurangkan bersusah payah dan ketegangan yang berkaitan dengan gagap, menjadikannya lebih mudah untuk menguruskan gangguan apabila ia berlaku.
2. Terapi Interaksi Ibu Bapa-Anak: Melibatkan ibu bapa dalam proses rawatan boleh menjadi sangat bermanfaat. Ibu bapa boleh diajar untuk mewujudkan persekitaran yang menyokong dan santai di rumah, membolehkan anak berkomunikasi tanpa rasa tergesa-gesa atau tertekan. Mereka juga mungkin belajar bagaimana untuk bertindak balas dengan tenang dan positif kepada detik-detik gagap, yang membantu mengurangkan kebimbangan pada kanak-kanak.
3. Terapi Tingkah Laku Kognitif (CBT): Bagi kanak-kanak yang lebih tua yang mungkin mengalami keresahan atau emosi negatif yang berkaitan dengan gagap mereka, CBT boleh membantu. Bentuk terapi ini membantu kanak-kanak mengenal pasti dan mengubah corak pemikiran negatif yang berkaitan dengan pertuturan mereka, meningkatkan keyakinan mereka dan mengurangkan tingkah laku mengelak.

Ramai kanak-kanak mengatasi gagap, terutamanya jika ia bermula sebelum umur 3 tahun dan ditangani lebih awal.

Walau bagaimanapun, bagi orang lain, gagap mungkin berterusan sehingga remaja atau dewasa. Dengan rawatan dan sokongan yang sesuai, kanak-kanak dengan gagap boleh membangunkan kemahiran komunikasi yang berkesan dan menjalani kehidupan yang berjaya dan memuaskan.

Dalam kes di mana gagap berterusan, terapi dan sokongan berterusan boleh membantu menguruskan gangguan dan meminimumkan kesannya terhadap kehidupan seharian.